Η Ομοσπονδιακή (Δημόσια) Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) των ΗΠΑ είναι κάτι σαν την δικιά μας Αρχή Προστασίας του Καταναλωτή, με ειδικές αλλά και αυξημένες αρμοδιότητες. Ιδρύθηκε το 1933, προς το τέλος του Οικονομικoύ Κραχ του 1929. Στόχος της είναι η Ασφάλιση (ατομικών) Καταθέσεων έως το ποσό των $100.000. Προφανώς εγγυάται τις καταθέσεις μέχρι του ποσού αυτού, σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας.
Ως εκ τούτου λειτουργεί ως αντικειμενικό Παρατηρητήριο της αξιοπιστίας και της φερεγγυότητας των Τραπεζικών Ιδρυμάτων, πολύ καλύτερα από κάτι ιδιωτικές εταιρείες αξιολόγησης τύπου S&P, Moody’s, Fitch… Αυτοί δεν έχουν κανένα λόγο να αναβαθμίσουν ή να υποβαθμίσουν έναν πιστωτικό οργανισμό για ίδιους σκοπούς και σπέκουλα. Αυτοί θα πληρώσουν και άρα πρέπει να ξέρουν (και να λένε) την αλήθεια.
Tου οργανισμού ηγείται μια κυρία, η κ. Sheila Bair.
H Bair υπήρξε από τους ελάχιστους αξιωματούχους που ζητούσαν μέτρα για την επερχόμενη κρίση και προειδοποιούσε για τα μελλούμενα καιρό πριν.
Σε μια από αυτές τις προσπάθειες αρθρογράφησε η ίδια σχετικά, στους New York Times, τον Οκτώβριο του 2007, ζητώντας μέτρα για τους δανειζόμενους, όπως ο δανεισμός με σταθερό – «ανεκτό» επιτόκιο κ.α.
Αυτήν την στιγμή οι προβλέψεις της ξεπερνώνται. Η ίδια το παραδέχεται αναφέροντας ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει. Ο Οργανισμός, αναφέρει σε έκθεση του, ότι η λίστα του με τις προβληματικές τράπεζες αριθμεί τις 117 και ότι τα καθυστερούμενα δάνεια είναι πλέον στο υψηλότερο ποσοστό από το 1993. Εννέα τράπεζες μας έχουν ήδη χαιρετήσει. Παρόλαυτά, το τελευταίο θύμα του Ιουλίου, η IndyMac δεν ήταν ΚΑΝ σε αυτήν την λίστα
http://www.nytimes.com/2008/08/27/business/economy/27bank.html?pagewanted=2&_
Τώρα το περιοδικό forbes την ανακηρύσσει ως 2η πιο σημαντική γυναικεία προσωπικότητα και η Wall Street Journal την συμπεριλαμβάνει στην λίστα “Power 30”.
http://www.forbes.com/lists/2008/11/biz_powerwomen08_Sheila-C-Bair_0R5X.html
http://www.smartmoney.com/cover/index.cfm?story=november2006
H αγωνία της Bair αυτήν την στιγμή όμως είναι άλλη. Ότι τα κεφάλαια του Οργανισμού ίσως δεν επαρκούν για την ασφάλιση των καταθέσεων των τραπεζών που επίκειται να καταρρεύσουν. Και ζητά μεγαλύτερα τέλη ανά κατάθεση, προκειμένου να αυξήσει τα κεφάλαια της…
Σημειώνω ότι σε εκείνο το άρθρο της, η Bair ανέφερε μια εκτίμηση της Merrill Lynch, η οποία έλεγε τότε ότι αν οι τιμές των κατοικιών μειωθούν κατά 5%, το 1/4 των supbprime δανείων μπορούν να αποτελέσουν επισφάλειες, ύψους $150 δις. Μέσα σε ένα χρόνο μόνο, οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 15%…
Και σήμερα ανακοινώθηκε ότι τα δάνεια σε διαδικασία κατάσχεσης στο β΄ τρίμηνο ανήλθαν στο 1,08%.
Το ποσοστό των δανείων που βρίσκονται ήδη σε διαδικασία κατάσχεσης ανήλθε στο 2,75%.
Και ο βαθμός αθέτησης (καθυστέρηση πληρωμής έστω και μιας δόσης) διαμορφώθηκε στο 6,41%.
Δηλαδή 1 στα 100 σπίτια κατάσχονται ήδη, 3 στα 100 πρόκειται να κατασχεθούν ενώ 6 ½ στα 100 δάνεια δεν πληρώνονται. Σήμερα. Με «μόλις» 9 τράπεζες εκτός, και 15% μείωση των τιμών των ακινήτων.
Αναλύοντας τα νούμερα και με απλή λογική, ταιριάζει αυτό που λένε :
«Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του».
|