O χρόνος στερεύει. Οι αλλαγές πλησιάζουν. Η ενότητα και η ομοψυχία είναι πλέον ΑΝΑΓΚΗ για την επόμενη ημέρα. Από την πιο μικρή έως την πιο μεγάλη μονάδα. Αντί άλλου σχολίου.
Come gather ’round people
Wherever you roam
And admit that the waters
Around you have grown
And accept it that soon
You’ll be drenched to the bone.
If your time to you
Is worth savin’
Then you better start swimmin’
Or you’ll sink like a stone
For the times they are a-changin’.
And admit that the waters
Around you have grown
And accept it that soon
You’ll be drenched to the bone.
If your time to you
Is worth savin’
Then you better start swimmin’
Or you’ll sink like a stone
For the times they are a-changin’.
Come writers and critics
Who prophesize with your pen
And keep your eyes wide
The chance won’t come again
And don’t speak too soon
For the wheel’s still in spin
And there’s no tellin’ who
That it’s namin’.
For the loser now
Will be later to win
Who prophesize with your pen
And keep your eyes wide
The chance won’t come again
And don’t speak too soon
For the wheel’s still in spin
And there’s no tellin’ who
That it’s namin’.
For the loser now
Will be later to win
For the times they are a-changin’.
Come senators, congressmen
Please heed the call
Don’t stand in the doorway
Don’t block up the hall
For he that gets hurt
Will be he who has stalled
There’s a battle outside
And it is ragin’.
It’ll soon shake your windows
And rattle your walls
For the times they are a-changin’.
Please heed the call
Don’t stand in the doorway
Don’t block up the hall
For he that gets hurt
Will be he who has stalled
There’s a battle outside
And it is ragin’.
It’ll soon shake your windows
And rattle your walls
For the times they are a-changin’.
Come mothers and fathers
Throughout the land
And don’t criticize
What you can’t understand
Your sons and your daughters
Are beyond your command
Your old road is
Rapidly agin’.
Throughout the land
And don’t criticize
What you can’t understand
Your sons and your daughters
Are beyond your command
Your old road is
Rapidly agin’.
Please get out of the new one
If you can’t lend your hand
For the times they are a-changin’.
If you can’t lend your hand
For the times they are a-changin’.
The line it is drawn
The curse it is cast
The slow one now
Will later be fast
As the present now
Will later be past
The order is
Rapidly fadin’.
And the first one now
Will later be last
For the times they are a-changin’.
The curse it is cast
The slow one now
Will later be fast
As the present now
Will later be past
The order is
Rapidly fadin’.
And the first one now
Will later be last
For the times they are a-changin’.
Που είναι ο πάτος;
Δηλαδή θεωρείς ότι στους τρεις πιο επίφοβους μήνες: Αύγουστο, Σεμπτέβριο, Οκτώβριο θα έχουμε κανέναν Dow Jones να φεύγει κάτω από τις 7500 με όλα τα συνεπακόλουθα; Όπου βεβαίως αυτή τη φορά θα είναι πολύ δύσκολο να στηριχθεί με τα όποια χρηματοοικονομικά μέσα; (προφανώς)
Γιατί IMO εάν δεν έχουμε κάποιο ανάλογο «συγκλονιστικό» παρά την ουσιαστική ύφεση, φαίνεται ότι αγορές και τράπεζες για την ώρα το «παλεύουν».
Πρόκειται για τις ζωές μας αυτήν την φορά φίλε Darkdude – και το μέλλον μας.
O κ. Dow σε κάτι τέτοιες συγκυρίες είναι αδιάφορος, το λιγότερο.
Φιλικά,
Στίχοι σαν αινίγματα
**The Times They Are a- Changin: Μια συγκυρία του έδωσε τις διαστάσεις του μύθου. Το φθινόπωρο του ’63 ο Ντίλαν παρουσίαζε στις ζωντανές εμφανίσεις του καινούρια τραγούδια για το επερχόμενο άλμπουμ, ανάμεσά τους και αυτό που έλεγε ότι οι καιροί αλλάζουν. Εκείνη την εποχή δολοφονήθηκε ο Τζον Κένεντι. Στίχοι όπως «Ελάτε γερουσιαστές, μέλη του Κογκρέσου, αφουγκραστείτε την κραυγή», ήταν αρκετοί για να χρισθεί ο τραγουδοποιός προφήτης. Ενα χρόνο μετά εξηγούσε:
«Δεν έγραφα για τον ερχομό μιας νέας γενιάς που θα αλλάξει τα πράγματα. Δεν έκανα καμία δήλωση, κατέγραφα ένα συναίσθημα. Ηθελα ένα τραγούδι με σύντομους συνοπτικούς στίχους που να μπλέκονται με έναν υπνωτικό τρόπο». Το 1996 το παραχώρησε για μια τηλεοπτική διαφήμιση της Τράπεζας του Μόντρεαλ…
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,id=68662768
Πολύ ενδιαφέρον και «σημερινό¨, axinosp.
Φιλικά,
Μια αδιόρατη απειλή…
«Πρόκειται για τις ζωές μας και το μέλλον μας» Τελολογικό όπως στις θρησκείες. Πιάνει πάντα και για επιχείρημα, ένα τραγούδι. Άψογη διαχείρηση του sentiment. Αλλαγή. Η πιο μαγική λέξη. Ο καθένας την ερμηνεύει όπως θέλει. Επίκουρε ξεπέρασες τον εαυτό σου. Πάνε τα μακροσκελή άρθρα με την ατελείωτη σειρά των ονομάτων της διαφθοράς και τους δυσνόητους οικονομικούς όρους. Ο λαός καταλαβαίνει τι θέλεις να πεις με ένα τραγούδι καλύτερα από κάθε οικονομική ανάλυση.
Φίλε για τον Dow: Οι αγορές δεν πεθαίνουν ποτέ. Σε όποιο οικονομικό σύστημα ή καθεστώς και να βρίσκεσαι, δίκαιο ή άδικο, βρές ένα τρόπο να βγάλεις λεφτά. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες για την άκαπνη βερμπαλιστική ιντελιγκέντσια.
Unleaded,
Από το σχόλιο σου, έχω να σου πω ετούτο:
εσύ είσαι το sentiment. Αισιόδοξος, χαρωπός με χαριτωμένα υπονούμενα.
Τα άρθρα δεν «πάνε», ευτυχώς είναι εδώ. Όπως εδώ θα είναι και το σχόλιο σου σε 1 χρόνο, σε 2,σε 3.
‘Φίλε’, οι αγορές δεν πεθαίνουν, οι άνθρωποι είναι θνητοί, συμφωνώ.
Μόλις στο τελευταίο πεθαμένο άρθρο μου, ανέφερα την άποψη του Matt Taibi του άκαπνου Rolling Stone, ο οποίος συν τοις άλλοις ανέφερε ότι 100.000.000 άνθρωποι είναι τα νέα θύματα της πείνας από την τελευταία φούσκα στα τρόφιμα, από τους ήρωες σου, τους οποίους επικαλείσαι με το λαμπρό ιδεολόγημα «Σε όποιο οικονομικό
σύστημα ή καθεστώς και να βρίσκεσαι, δίκαιο ή άδικο, βρές ένα τρόπο να βγάλεις λεφτά».
Σε ένα άλλο πεθαμένο άρθρο τον περασμένο Οκτώβριο, σημειωνόταν ότι «Η Πρόεδρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) Margaret Chan, μας ενημέρωσε για την εντεινόμενη ανησυχία του Οργανισμού ότι «η ‘κρίση’, θα αυξήσει κατακόρυφα τα ποσοστά αυτοκτονιών και κατάθλιψης στον πλανήτη καθώς οι άνθρωποι παλεύουν να αντιμετωπίσουν την φτώχεια και την ανεργία. Η κατάρρευση των αγορών, θα επιτείνει», λένε, «τα αισθήματα απόγνωσης ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι ευάλωτοι σε τέτοιες ασθένειες».
Σε άλλο «μακροσκελές άρθρο μας με την ατέλειωτη σειρά των ονομάτων της διαφθοράς» παραθέταμε την άποψη (από το βιβλίο του “Πόλεμοι του 21ου Αιώνα”) του Διευθυντή της πιο αξιοσέβαστης Ευρωπαϊκής έκδοσης, της Le Monde Diplomatique, Ignacio Ramone :
«Από τα 6 δις στον πλανήτη (ήδη 6,7 δις), τα 500 εκ. ζουν με άνεση ή σχετική άνεση, ενώ τα υπόλοιπα 5,5 εκ. ζουν στην στέρηση ή στην απόλυτη στέρηση,
ότι τα εισοδήματα των 225 πλουσιοτέρων ανθρώπων ισοδυναμούν με το ετήσιο ΑΕΠ του μισού σχεδόν (47%) των φτωχότερων χωρών του πλανήτη (2,5 δις άνθρωποι) ενώ τα εισοδήματα των 3 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ισοδυναμούν με το ΑΕΠ των 48 φτωχότερων χωρών του κόσμου,
ότι το 20% του πλουσιότερου παγκόσμιου πληθυσμού έχει 80 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το 20% του φτωχότερου πληθυσμού (30 φορές περισσότερο απ’ ό,τι ήταν το 1960),
ότι η γιγάντωση των εταιρειών – κολοσσών έχει οδηγήσει σε υδροκεφαλισμούς του τύπου ο τζίρος της πετρελαϊκής Exxon Mobil να ξεπερνάει το ΑΕΠ της Αυστρίας, ο τζίρος της General Motors το ΑΕΠ της Δανίας, της Toyota το ΑΕΠ της Πορτογαλίας – και καθεμία από αυτές φυσικά το ΑΕΠ της Ελλάδας (κλπ,κλπ), ότι οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες παγκόσμια ελέγχουν το 70% του παγκόσμιου εμπορίου,
ότι για να κερδίζουν και να ξανακερδίζουν αυτές οι εταιρείες χρησιμοποιούν ανενδοίαστα για εργασία φθηνά χέρια με αμοιβή $1 την ημέρα σε χώρες του τρίτου υπανάπτυκτου κόσμου και φυσικά παιδιά, με αποτέλεσμα στη Λατινική Αμερική να εργάζεται 1 στα 5 παιδιά, στην Αφρική 1 στα 3 και στην Ασία 1 στα 2.
Τέλος, αναφέρει ότι η οικουμενική ικανοποίηση των διατροφικών και υγειονομικών αναγκών του πλανήτη θα απαιτούσε ένα ποσό περί τα 13 δις ευρώ ετησίως, το ΜΙΣΟ από όσο ξοδεύουν οι πολίτες της ΕΕ και των ΗΠΑ σε αρώματα!
Και ακόμη: αν οι 225 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο δώριζαν το 4% της περιουσίας τους, αυτό θα αρκούσε να δοθεί σε όλον τον πληθυσμό του πλανήτη πρόσβαση στις βασικές βιοτικές του ανάγκες (διατροφή, πόσιμο νερό, εκπαίδευση, υγεία)…
Περίπου €100 δις.»
Από όλα αυτά ας σταθώ στα $13 δις – και θα είχε εξαλειφθεί η πείνα παγκόσμια. $13 τρις ήδη, μόνο στις Τράπεζες μόνο στις ΗΠΑ, 1000 φορές περισσότερα από όσο αξίζει το στομάχι των «επάρατων/τριτοκοσμικών».
Δεν σου κάνει τίποτα από όλα αυτά αίσθηση, αδερφέ;
Κρίμα, διότι στην «άκαπνη βερμπαλιστική ιντελιγκέντσια» όλα τούτα και όλα τ’ άλλα μας πατάνε τον κάλο, τον οποίο, για καλή μας τύχη τον έχουμε στο πόδι.
Τέλος, μια παρότρυνση, «φίλε».
Σταμάτα να μας διαβάζεις και κολύμπα στην αντίπερα όχθη όπου ανήκεις.
Τι δουλειά έχεις στην χώρα των δυσνόητων, των άκαπνων και ηλιθίων;
Βερμπαλιστικά,
Μάλιστα….
Να υποθέσω ότι το «μάλιστα» είναι συγκαταβατικό; Όπως όταν κάποιος που «γνωρίζει» δεν πείθεται από τα επιχειρήματα εκείνου που «δεν γνωρίζει, ο κακόμοιρος, αλλά δεν το ξέρει και επιμένει με πολυλογίες να υποστηρίζει λάθος θέσεις»;
Ποιός άραγε είναι αυτός που δεν γνωρίζει; Όταν δεν έχεις πάρει χαμπάρι τις αντιφάσεις που περιέχουν, ερήμην σου, οι αντιλήψεις σου, δεν απονευρώνεται αυτό το «μάλιστα»;
«Σε όποιο οικονομικό
σύστημα ή καθεστώς και να βρίσκεσαι, δίκαιο ή άδικο, βρές ένα τρόπο να βγάλεις λεφτά. Τα υπόλοιπα είναι
δικαιολογίες για την άκαπνη βερμπαλιστική ιντελιγκέντσια»…
Σαν ένα πρεζόνι που γνώρισα στη Μενάνδρου: «βγήκαν οι αράπηδες;» ρώταγε κάθε τόσο. Δεν τούχε μείνει δόντι για δόντι, αλλά κατηγορούσε τους άλλους ότι ήταν «τελειωμένα πρεζόνια» επειδή εξοικονομούσαν τη δόση τους με τρόπους διαφορετικούς από αυτόν. Σαν αυτό το πρεζόνι, λοιπόν. Τη βρήκαμε τη λύση: Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με μια δόση ακόμη.
Φίλε unleaded, δυστυχώς κι εσύ, όπως και τόσοι άλλοι σαν κι εσένα, δεν έχετε καταλάβει ότι είσαστε εθισμένοι σε έναν τρόπο ζωής, σε μια σειρά αξίες και πεποιθήσεις που κατάπιατε αμάσητες, [ίσως και στα πανεπιστήμιά μας, εκεί που ένα πλήθος αγράμματοι καθηγητάδες διδάσκουν ένα μεγαλύτερο πλήθος αδιάφορων φοιτητών]. Δεν έχετε καταλάβει ότι σας έχει παρασύρει μια φόρα που δεν είναι καν δικιά σας, ότι τη σκέψη σας οδηγεί η ψύχραιμη συμμετοχή σας στη ζωή.
Το φαιδρό αποτέλεσμα είναι ένα πλήθος ασυνάρτητων ανθρώπων που προσπαθείτε να αποδείξετε ο ένας στον άλλο, ότι ο δικός τρόπος να τα κάνετε μαντάρα είναι καλύτερος από του γείτονα. Σα να σας ακούω ήδη: «Μα δεν τάχουμε κάνει μαντάρα»! διαμαρτύρεστε.
Μάλιστα…
διόρθωση:
νομίζετε ότι τη σκέψη σας οδηγεί η ψύχραιμη συμμετοχή σας στη ζωή.
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ % ΠΙΟ ΛΙΓΑ.ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΛΑΜΑΒΑΝΟΥΝ ΥΠΟΨΙΝ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΚΕΡΔΟΣ ΠΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΟΥΣΚΑ ΟΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΘΕΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΞΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΠΕΜΕΠΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΙΑΣΤΙΚΑΝ ΣΤΗΝ ΦΑΚΑ ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΥΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΨΙΜΟ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΠΑΣΟΥΝ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ->Πουλάω future και option των σκατών μου, γουστάρει να ποντάρει κανείς…;
Φίλε,
Όχι τέτοιο λεξιλόγιο εδώ.
To post θα γίνει Moderated έως την 25/8